De Var, de reclameregie van de VRT, zal vanaf 2024 reclame verkopen voor de Mediahuis-radiozender Nostalgie. Omgekeerd zal Ads & data, de reclameregie van Mediahuis, Telenet/Play Media en Proximus, advertenties verkopen voor VRT Max. DPG Media is not amused.
DPG Media, de mediagroep boven Het Laatste Nieuws en VTM, is er niet over te spreken dat de VRT, Play Media/Telenet en Mediahuis intenser gaan samenwerken om reclame te werven. Vanaf 1 januari 2024 zal ...
Europa heeft een wettelijk kader ontworpen voor de ‘digitale euro’. Contant geld blijft belangrijk, maar een digitale versie ervan kan volgens de Europese Commissie een waardevolle aanvulling zijn.
1 Wat is de digitale euro?
Heel kort gezegd: een digitale vorm van bankbiljetten en munten. Cash dus, maar dan in een digitale vorm. Dat lijkt een paradox. Er bestaat immers al volop digitaal geld. ...
Geen enkel bedrijf uit de Bel20 bereikt genderevenwicht in zowel de raad van bestuur als het directiecomité, stelt de sociale onderneming Jump vast. Staatssecretaris voor Gelijke Kansen Leroy (Ecolo) wil de wettelijke quota uitbreiden naar de directiecomités.
Hoewel vandaag meer vrouwen dan mannen een diploma hoger onderwijs halen, is een genderevenwicht aan de top in de beursgenoteerde bedrijven – minimaal 40 procent van elk geslacht – nog veraf. Om te weten ...
Open Vld'er Goedele Liekens krijgt kritiek op laattijdig indienen van kosten voor werkreis naar New York, maar verdedigt zich fel: “Dit is een heksenjacht” - Het Laatste Nieuws Read More
Maurice Carmans stond twee uur in de rij bij de autokeuring, maar toen hij eindelijk aan de beurt was bleek het gelijkvormigheidsattest zoek. “De medewerker had eroverheen gekeken. Maar daardoor is mijn keuringsbewijs niet twee, maar slechts één jaar geldig.”
Als het leven fors duurder wordt, zorgt de automatische loonindex ervoor dat doorsnee gezinnen weinig moeten inboeten aan koopkracht. Maar datzelfde systeem werkt ook in de andere richting. Sommige sectoren stevenen daarom af op een loonsvermindering.
Een medewerker van de luchthaven van San Antonio, in Texas, is op gruwelijke wijze verongelukt. De man werd letterlijk opgezogen door een motor van een passagiersvliegtuig dat net geland was.
Een vlucht van Delta, van Los Angeles naar San Antonia, was vrijdagavond net geland en taxiede naar de terminal. Een motor draaide nog, de andere was al uitgeschakeld. Een luchthavenmedewerker werd volgens getuigen plots letterlijk opgezogen. “We hoorden nog een hulpkreet, maar hij was wellicht op slag dood”, zegt een collega.
Wat er precies is gebeurd en hoe het kon gebeuren, maakt nu deel uit van het onderzoek. Het Amerikaanse agentschap dat gelast is met onderzoeken naar transportongevallen (NTSB) heeft het vliegtuig in beslag genomen.
Ook zijn beelden opgevraagd die permanent gemaakt worden van de tarmac.
Mogelijk heeft de medewerker van de luchthaven een menselijke fout gemaakt en kwam hij te dicht bij een van de motoren. Zolang een toestel niet stilstaat, mag niemand in de buurt komen. Net omdat de straalmotoren zo een grote zuigkracht hebben.
De Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Delta zegt “diepbedroefd” te zijn door het ongeval. Ze zullen alle medewerking verlenen om de oorzaak van het drama uit te klaren, klinkt het.
Volgens experts komt het maar zeer zelden voor dat iemand wordt opgezogen door een straalmotor. Net omdat de veiligheidsmaatregelen zo streng zijn.
In Worcestershire, in de Britse regio West Midlands, is een man op gruwelijke wijze overleden nadat de heteluchtballon waarin hij zat in brand vloog en als een steen uit de lucht viel.
Dit weekend vond het allereerste Worcester Balloon Festival plaats op paardenrenbaan van Worcestershire. Of het slachtoffer een deelnemer was, is nog niet duidelijk. Het festival liep zaterdagavond af, maar sommige deelnemers bleven ter plekke overnachten.
Zondagochtend was het stralende weer en hingen ’s ochtends vroeg al verschillende ballonnen in de lucht boven de festivalweide.
Verschillende getuigen zagen vanuit de lucht en vanop de grond hoe een van de luchtballonnen plots begon te branden nadat ze een knal hadden gehoord. De ballon vatte onmiddellijk vuur en viel kort nadien recht naar beneden. Dat gebeurde volgens de politie van West Mercia vlakbij de A449 bij Ombersley.
Hulpdiensten waren snel ter plaats maar voor de ballonvaarder kon geen hulp meer baten.
Een getuige verklaarde aan de politie: “Er waren veel ballonnen in de lucht omdat het ondanks dat het zo vroeg was helder en zonnig was. Plotseling was er een flits en wat eruitzag als een vuurbal kwam uit een blauwe ballon. Die vatte vuur en viel als een steen naar beneden. Mijn vrouw hoorde vreselijk geschreeuw en daarna stilte.”
De oorzaak van het ongeval wordt nu verder onderzocht.
De interesse in 3,5mm-jacks op telefoons is steeds verder aan het teruglopen. Dat is niet iets wat iedereen wil horen en dat veel telefoons hem niet hebben, is een achteruitgang. Er komt immers niet iets voor in de plaats, want ook telefoons met 3,5mm-jacks kunnen verbinding maken via bluetooth en kun je dus gebruiken met bluetoothoordopjes en -koptelefoons.
We constateren al jaren achter elkaar dat 3,5mm-jacks vooral iets zijn voor nichesmartphones en goedkope modellen. De reden daarvoor laat zich raden: de niches, zoals de telefoons gericht op bijvoorbeeld gamers of videomakers, kunnen zich ermee onderscheiden en richten zich daarmee ook op de mensen die niet zonder 3,5mm-jack kunnen of willen. Bij goedkope smartphones gaat het erom dat die mensen niet meer willen of kunnen besteden aan hun telefoon en bijbehorende accessoires. Wie maximaal 200 euro uitgeeft aan een telefoon, zal niet snel nog eens 100 of 150 euro voor bluetoothoordopjes willen neerleggen.
Om te constateren dat het niet zo'n hot topic is als voorheen, hoeven we niet verder te kijken dan de interesse in de artikelen hierover. We hebben afgelopen jaren elk jaar wel een keer een artikel gepubliceerd over hoe het gaat met de audiojack op telefoons en de pageviews daarvan zijn jaar op jaar al aan het dalen. Die van vorig jaar trok maar 1/9e van het aantal views van die uit 2017.
Toch is er nog een behoorlijke groep tweakers die het wel interesseert; voor hen maken we ook dit jaar weer een overzicht van hoe het gaat met de 3,5mm-jack op telefoons. Daarin zit een verrassend element: het percentage telefoons met analoge audiopoort daalde jarenlang, maar aan die daling lijkt vooralsnog een einde gekomen.
De Vlaamse regering trekt naar het Grondwettelijk Hof tegen subsidies die de Franse Gemeenschap geeft aan Franstalige vzw’s in Vlaanderen. “De Franse Gemeenschap is niet bevoegd voor Franstaligen in Vlaanderen”, zegt Vlaams minister van de Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA).
Bron: BELGA
De Franstalige omroep RTBF maakte ruim een maand geleden bekend dat de Franse Gemeenschap vorig jaar 471.000 euro heeft toegekend aan Franstalige verenigingen in Vlaanderen. Dat gebeurde onrechtstreeks, via de ‘Assemblée Parlementaire de la Francophonie’ (APF), een organisatie met zetel in het Franse Parijs die de Franstalige cultuur in de wereld moet promoten. De subsidies zouden terechtkomen bij verenigingen in Vlaamse faciliteitengemeenten, maar ook elders in de rand rond Brussel en zelfs tot in Gent, Oostende en Knokke.
Weyts heeft de kwestie intussen aangekaarten op het Overlegcomité, het overlegorgaan van de verschillende regeringen van het land, maar “de Franse Gemeenschap geeft geen gehoor aan de Vlaamse vraag om de subsidies stop te zetten”, klinkt het. Daarom zet de Vlaamse regering een volgende stap: ze dient een verzoekschrift in bij het Grondwettelijk Hof om de “illegale praktijk” te vernietigen. Gelijkaardige subsidies werden in het verleden al ongrondwettelijk verklaard.
“Ondanks de grote begrotingstekorten heeft de Franse Gemeenschap duidelijk geld over om via constructies Franstalige verenigingen in Vlaanderen te sponsoren”, vindt Weyts. Maar dat beleid “gaat diametraal in tegen de inspanningen van Vlaanderen om het Vlaams karakter van de Rand te versterken en het belang van het Nederlands te benadrukken”. Volgens de Vlaamse minister komt veel van het geld ook terecht bij verenigingen die dicht aanleunen bij de lokale politieke partijen en wordt op die manier de wet op de partijfinanciering omzeild.
“Federale loyauteit moet van twee kanten komen. Het is nu aan het Grondwettelijk Hof om orde op zaken te stellen”, besluit Weyts.
De Vlaamse regering trekt naar het Grondwettelijk Hof tegen subsidies die de Franse Gemeenschap geeft aan Franstalige vzw’s in Vlaanderen. ‘De Franse Gemeenschap is niet bevoegd voor Franstaligen in Vlaanderen’, zegt Vlaams minister van de Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA).
De Franstalige omroep RTBF maakte ruim een maand geleden bekend dat de Franse Gemeenschap vorig jaar 471.000 euro heeft toegekend aan Franstalige verenigingen in Vlaanderen. Dat gebeurde onrechtstreeks, via de ‘Assemblée Parlementaire de la Francophonie’ (APF), een organisatie met zetel in het Franse Parijs die de Franstalige cultuur in de wereld moet promoten. De subsidies zouden terechtkomen bij verenigingen in Vlaamse faciliteitengemeenten, maar ook elders in de rand rond Brussel en zelfs tot in Gent, Oostende en Knokke.
Weyts heeft de kwestie intussen aangekaart op het Overlegcomité, het overlegorgaan van de verschillende regeringen van het land, maar “de Franse Gemeenschap geeft geen gehoor aan de Vlaamse vraag om de subsidies stop te zetten”, klinkt het. Daarom zet de Vlaamse regering een volgende stap: ze dient een verzoekschrift in bij het Grondwettelijk Hof om de “illegale praktijk” te vernietigen. Gelijkaardige subsidies werden in het verleden al ongrondwettelijk verklaard.
‘Vlaams karakter van Rand versterken’
“Ondanks de grote begrotingstekorten heeft de Franse Gemeenschap duidelijk geld over om via constructies Franstalige verenigingen in Vlaanderen te sponsoren”, vindt Weyts. Maar dat beleid “gaat diametraal in tegen de inspanningen van Vlaanderen om het Vlaams karakter van de Rand te versterken en het belang van het Nederlands te benadrukken”. Volgens de Vlaamse minister komt veel van het geld ook terecht bij verenigingen die dicht aanleunen bij de lokale politieke partijen en wordt op die manier de wet op de partijfinanciering omzeild.
“Federale loyauteit moet van twee kanten komen. Het is nu aan het Grondwettelijk Hof om orde op zaken te stellen”, besluit Weyts.
Cryptoplatform Binance mag van de Belgische financiële regulator FSMA geen virtuele munten meer aanbieden in België. Binance biedt bewaarportemonnees aan vanuit landen buiten de Europese Economische Ruimte en dat is volgens de FSMA verboden in België.
De FSMA meent dat Binance gebruikmaakt van zogenaamde BinanceOperators; dat zijn vennootschappen die technische aspecten van de dienstverlening van het platform voor hun rekening nemen. Sommige van die vennootschappen zouden volgens de FSMA echter buiten de Europese Economische Ruimte gevestigd zijn en zijn volgens de toezichthouder dus niet gemachtigd om binnen België diensten aan te bieden van Binance.
De FSMA heeft naar eigen zeggen verschillende verzoeken bij Binance ingediend om meer informatie te krijgen, maar het bedrijf kon de praktijken niet weerleggen. De Belgische toezichthouder geeft nu aan Binance het bevel om zijn activiteiten te stoppen. Het cryptoplatform moet ook alle Belgische klanten inlichten over het besluit en de cryptografische sleutels en/of alle virtuele valuta moeten terugbezorgd worden, of overgedragen worden aan een entiteit die wel mag opereren binnen de Europese Economische Ruimte.
Binance stopt ook in Nederland per 17 juli met het aanbieden van zijn cryptohandelsplatform. Het platform heeft zich niet kunnen registreren bij De Nederlandsche Bank. Eerder kreeg Binance wel al eens een miljoenenboete van De Nederlandsche Bank omdat het platform zich niet had geregistreerd, maar wel zijn diensten aanbood. In Nederland moeten bedrijven die cryptodiensten aanbieden zich sinds 21 mei 2020 registreren bij DNB. Dit valt onder de Wwft, de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme.
Deze namiddag komen de topministers van de federale regering samen voor een briefing over de onderhandelingen met Engie. Een definitief akkoord wordt in de loop van volgende week verwacht.
Deze namiddag komen topministers van de federale regering bijeen voor een briefing over de onderhandelingen met Engie Electrabel rond de levensduurverlenging van de kernreactoren Doel 4 en Tihange 3. Volgens regeringsbronnen is er een doorbraak in de onderhandelingen. In de loop van volgende week zou er een akkoord ondertekend worden. Details worden nog niet gegeven omdat het om beursgevoelige informatie gaat.
Maandenlang weinig beweging
De regering sloot in januari al een kaderovereenkomst met Engie over het langer openhouden van de kerncentrales van Doel 4 en Tihange 3. Daarvoor zal het bedrijf nog een pak geld op tafel moeten leggen, voor de vernieuwingswerken in de twee installaties en voor de financiering en de opslag van het kernafval. Over een maximumfactuur voor de ontmanteling van de oudere reactoren en de berging van het kernafval werd al maanden onderhandeld.
Engie – de onderhandelingen worden nu grotendeels gevoerd met het Franse moederhuis zelf – leek amper te bewegen om verder te gaan dan zijn standpunt bij het begin van de onderhandelingen. De inzet is dan ook enorm. Wijzigingen achter de komma van de parameters voor de berging van het nucleaire afval, kunnen neerkomen op een factuur van miljarden voor de ene of de andere partij. Net zo kunnen de details in de criteria voor het accepteren van het afval door de overheid, of het tijdstip waarop afval wordt overgedragen, grote gevolgen hebben.
Zelden was er meer vertrouwen tussen de Verenigde Staten, het rijkste land ter wereld, en India, het volkrijkste land. Maar Delhi is niet van plan zich te laten ‘rekruteren’ in dienst van eender wie.
De Indiase premier Narendra Modi is in de VS tijdens een staatsbezoek met veel luister ontvangen. Modi mocht als buitenlandse leider zelfs speechen in het Congres. Die eer blijft meestal voorbehouden ...
De werknemers van Delhaize in de Fruithoflaan in Berchem hebben donderdag opnieuw gestaakt tegen de plannen van de directie van Delhaize, om de 128 eigen winkels over te dragen aan zelfstandige uitbaters. Het was van 29 april geleden dat de winkel nog eens volledig dicht was door een staking. Maar Delhaize zet intussen vastberaden door met zijn oorspronkelijke plan.
Bij Delhaize in Berchem staken ze weer, nu arrest verlopen is: “Bij zijn volgende bezoek trakteren we de deurwaarder op koffie” - Gazet van Antwerpen Read More
De Belgische economie groeit dit jaar dubbel zo snel als het gemiddelde in de eurozone. Dat komt door de automatische loonindexering en de grote rol die de overheid hier speelt in de economie. Maar volgens Peter Vanden Houte, hoofdeconoom van ING België, staan ons vanaf 2025 drastische besparingen te wachten. Voor onze winkelkar is er wel goed nieuws: de grootste prijsstijgingen zijn voorbij.
‘Goede contacten maken goede contracten’. Onder dat motto strijkt een uitgebreide Nederlandse handelsmissie neer in België om samenwerkingen te zoeken rond klimaattechnologie. ‘Dat we ook rivalen zijn? We kunnen het elk als land niet alleen.’
Met ruim 180 zijn ze: Nederlandse bedrijven, universiteiten en onderzoekscentra die in het zog van het staatsbezoek van het Nederlandse koningspaar een tweedaags bezoek brengen aan België. Twee buurlanden die traditiegetrouw erg belangrijke handelspartners zijn van elkaar. Zo was de uitvoer van België naar Nederland vorig jaar 83,4 miljard euro waard. Alleen naar Duitsland exporteerde ons land meer. Omgekeerd gaat 10 procent van de Nederlandse export naar België – vorig jaar goed voor 108,9 miljard euro. Dat is meer dan naar de VS, China en Brazilië samen.
Het bedrijfsleven in beide landen droomt echter van een nóg hechtere samenwerking. Bovenaan de agenda staan gesprekken over groene waterstof, een schone energiebron waar beide landen hoog op inzetten. ‘Dat we op dat domein eigenlijk concurrenten zijn en onze havens allebei willen uitgroeien tot een wereldwijde hub? Dat ontken ik niet. Maar de recente crisis heeft duidelijk aangetoond: op energievlak kun je het als land niet meer alleen’, nuanceert Pieter Timmermans, ceo van de Belgische werkgeversfederatie VBO.
Waterstof wel, kernenergie niet
Belangrijk gesprekspunt tijdens de tweedaagse handelsmissie wordt daarom de vraag hoe beide landen de haveninfrastructuur geschikt kunnen maken voor grensoverschrijdend transport van groene waterstof. Door allerlei regels is dat op dit moment aan beide kanten van de grens erg moeilijk. Dat het in België soms bijna onmogelijk is om de nodige vergunningen te krijgen, is een open deur intrappen. ‘Ook bij ons duurt dat veel en veel te lang. In Nederland is de uitvoering van grote projecten vaak het probleem. Op papier duurt een vergunningsprocedure een jaar, maar door gebrek aan mensen bij de overheid en de rechterlijke macht kan de realisatie van diezelfde grote projecten tot wel zeven jaar duren’, zegt Ingrid Thijssen, topvrouw van de Nederlandse werkgeversfederatie VNO-NCW.
Opmerkelijk wel: samenwerking op het vlak van kernenergie staat niet op de agenda. Daar lopen de standpunten te veel uit elkaar. Terwijl Nederland wel volop inzet op de bouw van nieuwe kerncentrales en daarvoor nauw samenwerkt met Frankrijk, is daar in België vandaag geen politiek draagvlak voor.
Strategische autonomie
Wél op de agenda staat een uitstapje aan het Leuvense onderzoekscentrum Imec, een van de wereldwijde marktleiders op het vlak van de ontwikkeling van kleine en krachtige computerchips. Daar liggen voor de lage landen wel gezamenlijke groeikansen. Niet alleen omdat Nederland met ASML en NXP twee belangrijke chipproducenten heeft. Ook omdat de Europese Unie volop inzet op meer strategische autonomie en daar via de zogeheten ‘Chips Act’ een pot van 43 miljard euro aan subsidies tegenover zet.
Al waarschuwen beide werkgeversfederaties er wel voor dat Europa niet mag overdrijven met die drang naar meer strategische autonomie. Als handelsnaties met grote havens is zowel België als Nederland voor het behoud van hun welvaart extreem afhankelijk van export. ‘In Nederland verdienen we meer dan 30 procent van ons nationaal inkomen door zaken te doen buiten de grenzen. Mensen beseffen dat te weinig’, waarschuwt Thijssen.
Bijkomend probleem: Europa, en bij uitbreiding het Westen, heeft geopolitiek veel aan gewicht verloren en is op het vlak van grondstoffen erg afhankelijk van die buitenwereld. ‘We kunnen ons gewoonweg niet afsluiten van de rest van de wereld. We hebben in Europa nu eenmaal een gebrek aan grondstoffen. Als we echt gaan voor volledige autonomie, gaan we veel aan welvaart inboeten’, voegt Timmermans eraan toe. Hij pleit voor ‘open strategic autonomy’.
Cultuurverschillen
En dus moeten Nederland en België economisch wel meer gaan samenwerken, klinkt het voluntaristisch aan beide kanten van de grens. Ook al ging dat in het verleden niet altijd even vlot. Want de twee buurlanden mogen op sommige vlakken wel op elkaar lijken, zowel politiek als qua bedrijfscultuur blijven de onderlinge verschillen groot. Wat in een aantal grote fusie- en overnamedossiers (ABN Amro/Fortis, Bpost/PostNL en Ahold Delhaize) op het terrein soms tot spanningen en botsingen leidt.
Timmermans en Thijssen ontkennen die cultuurverschillen niet, maar blijven het glas wel halfvol zien. ‘Cultuurverschillen maken fusies altijd lastig, zelfs bij fusies tussen Nederlandse bedrijven. Je kunt niet aan de hand van drie voorbeelden stellen dat het nooit goed gaat tussen Nederlandse en Belgische bedrijven. Er zijn veel voorbeelden waar het wél goed gaat’, trekt Thijssen zich niks aan van die kritiek. ‘Ons motto de komende dagen is dan ook: beter een groene buur dan een verre vriend.’
Correctie 21 juni 2023: Pieter Timmermans is de ceo van het VBO, niet de voorzitter.
Zet geen foto van je digitaal festivalbandje op sociale media, raadt de organisatie achter Rock Werchter aan. Aanleiding is de vaststelling van ethisch hacker Inti De Ceukelaire dat er toch wat gaten in de beveiliging van die bandjes zitten.
Werner Rommers
Bron: BELGA
Wie het voorbije weekend naar de wei van Werchter trok, kreeg aan de ingang een festivalbandje met daarop een zogenaamde QR-code. Via die QR-code kan je geld op dat festivalbandje zetten, waarmee je vervolgens pintjes of hamburgers kan kopen. Met cash geld betalen, is immers niet langer mogelijk.
Een handig en veilig systeem, klinkt het bij de organisatie, dat tot minder lange wachtrijen aan de drank- en eetstalletjes leidt. Want: geen gedoe meer met cash geld. En je moet ook niet aanschuiven om bonnetjes te kopen.
Ethisch hacker Inti De Ceukelaire waarschuwde dinsdag echter dat er in de beveiliging van zo’n digitaal festivalbandje een aantal serieuze gaten zitten.
Een oplichter die de QR-code van een andere festivalganger scant, zou er met het geld op dat bandje vandoor kunnen gaan, aldus De Ceukelaire. Die meteen ook nuanceert.
Risicovol
In één mogelijk fraudescenario zou de oplichter dan op de wei fysiek naar de helpdesk van het festival moeten gaan. Daar dan vertellen dat hij zijn bandje - in feite dat van het slachtoffer - met daarop de nodige euro’s, kwijtspeelde. Waarna hij van de organisatie een nieuw bandje krijgt, met daarop het bedrag dat het slachtoffer eerder op het festivalbandje zette.
“Een erg risicovolle manier”, aldus de hacker. Temeer omdat het bedrijf achter deze digitale festivalbandjes dinsdag beklemtoonde dat ze op het festivalterrein pas een duplicaat van het festivalbandje geven na een hele reeks controles.
In een ander scenario zou een oplichter - opnieuw door de QR-code van een festivalganger te scannen - het geld op dat bandje naar de bankrekening van de oplichter kunnen doorsluizen. Maar dan maak je het de politie wel erg gemakkelijk om - op basis van de gegevens achter het gebruikte bankrekeningnummer - de dader op het spoor te komen.
Nog volgens De Ceukelaire is het weinig waarschijnlijk dat deze fraude op grote schaal zal worden toegepast, wegens erg arbeidsintensief. En tevens omdat festivalgangers nu ook weer geen duizenden euro’s op zo’n digitaal festivalbandje opladen.
De organisatie achter Rock Werchter beklemtoont dat het nog geen klachten ontving. Het raadt festivalgangers niettemin aan om geen foto’s van hun festivalbandje online te zetten, een raad die ook Inti De Ceukelaire aan festivalgangers geeft, naast het bedekken va de QR-code op je festivalbandje.
De festivalorganisator geeft ook als tip aan muziekliefhebbers om hun festivalbandje online te registreren, zodat de organisatie beter kan controleren of de persoon die het geldbedrag op het festivalbandje terugvraagt effectief die persoon is die dat geld er eerder opzette.
Ondanks een vernieuwingsoperatie, met onder meer het schrappen van het regionaal ochtendblok, heeft Radio 2 in de periode januari-april 2023 opnieuw marktaandeel verloren. Dat blijkt woensdag uit de luistercijfers van het Centrum voor Informatie over de Media (CIM). Toch blijft Radio 2 de meest beluisterde radiozender van Vlaanderen.
Bron: BELGA
De VRT-radiozender haalde in de onderzochte periode een marktaandeel van 24,6 procent. Bij de vorige meting, die betrekking had op de laatste vier maanden van 2022, ging het om 26,1 procent. Nog vier maanden eerder bedroeg het marktaandeel meer dan 28 procent.
De openbare omroep had begin dit jaar nog een vernieuwingsoperatie doorgevoerd bij Radio 2. Zo verdwenen de aparte ochtendblokken per provincie, om plaats te maken voor de nationale ochtendshow ‘Goeiemorgen morgen!’, met Peter Van de Veire als presentator.
“Radio 2 verliest marktaandeel. In een vernieuwingsoperatie is dat niet geheel onverwacht. We weten dat onze luisteraars wat tijd nodig hebben om te wennen aan de nieuwe programma’s”, zo reageert Els Van de Sijpe, manager VRT Radio & Audio, in een persbericht.
Ondanks het verlies blijft Radio 2 wel afgetekend de grootste zender. Op de plaatsen twee en drie volgen de DPG-zenders Qmusic en Joe. Het marktaandeel van Qmusic blijft ongeveer stabiel op 12,8 procent, Joe maakt een duidelijke sprong voorwaarts: van 10,3 naar 12,2 procent.
Na de top drie volgen opnieuw VRT-zenders. Radio 1 ziet luisteraars afhaken, waardoor het martkaandeel daalt van 9,3 naar 7,8 procent. De zender wordt voorbijgestoken door Studio Brussel, dat min of meer stabiel blijft op 8,2 procent. MNM zakt licht naar 6,4 procent en de klassiekemuziekzender Klara blijft status quo op een marktaandeel van 2,3 procent.
Tot slot haalt Nostalgie, de zender van Mediahuis en de Franse NRJ-groep, 6,1 procent. Bij de louter digitale radio’s is Willy het populairst, met een marktaandeel van 2,0 procent.
Al langer wordt gefluisterd dat minister Ludivine Dedonder (PS) koste wat het kost wil meebouwen aan het nieuwe gevechtsvliegtuig SCAF. En, parbleu, ons land sluit zich nu aan bij het miljardenproject. Zonder een debat in het parlement en op basis van een betwistbare nota. ‘Die geur van achterkamers krijg je nooit meer weg.’
Sinds maandag is het zover: België mag aanschuiven bij de ontwikkeling van het toekomstige SCAF-gevechtsvliegtuig, voluit het Système de Combat Aérien du Futur. Niemand minder dan president Emmanuel Macron kreeg in Parijs de eer om de blijde boodschap te verkondigen. Voor wat diplomatiek trompetgeschal kan je altijd bij ‘Manu’ terecht.
Minister van Defensie Ludivine Dedonder zelf was er maandag snel bij om het nieuws te verspreiden in de Wetstraat. Volgens de Franstalige socialiste gaat het om een kans die een land als België met zijn “uitstekende” industrie niet kan laten liggen. De keuze voor het Frans-Duits-Spaanse project past ook “volledig” in het doel om Europa militair op zijn eigen benen te krijgen. Sinds de oorlog in Oekraïne is dit meer dan ooit een geloofspunt van Dedonder.
De Belgische industrie krijgt nu een half jaar om te onderhandelen met de economische spelers achter SCAF over de ‘onboarding’ van onze bedrijven in de ontwikkeling van het gevechtsvliegtuig - en alles wat hierbij komt kijken. Die spelers, dan gaat het om machtige concerns zoals Airbus, het Franse Dassault en het Spaanse Indra. Begin volgend jaar moeten de resultaten van deze onderhandelingen worden voorgelegd aan de regeringstop. Daarna gaat de geldkraan open. De industrie zal maximaal 360 miljoen euro aan ontwikkelingssteun ontvangen richting 2029.
Die ziet alvast gouden kansen. Belangengroepen als Agoria en BAG lobbyen al enkele jaren voor deelname aan een groots project. “We zijn heel tevreden met de keuze van de regering”, zegt Georges Heeren van technologiekoepel Agoria. “Dit zal als katalysator dienen voor de ontwikkeling van een reeks technologieën in ons land. Want het gaat niet alleen om het vliegtuig, maar ook om cyberbeveiliging, kunstmatige intelligentie, gegevensbeheer, enzovoorts.”
Dedonder heeft eerder al verteld waarom ze graag wil aanschuiven aan de tekentafel van een nieuw Europees gevechtsvliegtuig. Ze verwijst hierbij steevast naar de aankoopdossiers van de F-16 in de jaren zeventig en de F-35 begin deze eeuw. Bij de F-16 was België destijds ‘volwaardig partner’ in het programma rond het vliegtuig. Een keuze waarvoor stevig betaald werd, maar die de eigen luchtvaartindustrie een - nu ja - jetboost gaf. SABCA nabij Charleroi staat intussen al decennia in voor het onderhoud van de Europese vloot F-16's van de Amerikaanse luchtmacht.
Voor de F-35 wordt rond de eeuwwisseling een andere weg gekozen. Dit keer past België (de paarse regeringen) voor de ontwikkeling van het nieuwe Amerikaanse gevechtsvliegtuig. Deze beslissing bespaart ons een lang en lastig proces, dat wel. Maar ze betekent ook dat België in de ogen van Washington niet meer is dan een zoveelste klant wanneer de regering Michel I in 2015 toch aanklopt voor een dertigtal F-35’s. Veel economische return valt er niet meer te rapen.
Waarom minister Dedonder juist voor SCAF kiest, dat is veel minder duidelijk. Er zijn namelijk twee projecten die momenteel aanspraak maken op de titel ‘Europees gevechtsvliegtuig van de toekomst’. SCAF dus, waarvan het officiële akkoord eind 2022 is ondertekend door Frankrijk, Duitsland en Spanje. Maar sinds vorige zomer hebben ook het VK, Italië en Japan een gelijkaardige samenwerking opgezet: GCAP, voluit het Global Combat Air Programme.
De drijfveren achter Dedonders keuze voor SCAF en tegen GCAP, daar heeft de buitenwacht voorlopig het raden naar. Tot ongenoegen van de oppositiepartijen is de minister vooraf geen woordje uitleg komen geven in de Kamer. Woensdag pas staat de eerste gedachtewisseling gepland. Twee weken nadat de regeringstop het Belgisch waarnemerschap in SCAF heeft goedgekeurd (9 juni) en een kleine week nadat ook de hele ministerraad het licht op groen heeft geplaatst (16 juni).
Peter Buysrogge, N-VA-voorzitter van de commissie Defensie, vindt de gang van zaken “problematisch”. “Dedonder maakt er al langer een slechte gewoonte van om dossiers door te drukken zonder ons. Maar dat haar coalitiegenoten dit blijven slikken, verbaast me.” In de nasleep van het F-35-dossier werd onder druk van de linkerzijde een passage opgenomen in het huidige regeerakkoord waarin men de Kamer “meer transparantie en betrokkenheid” beloofde in legerdossiers.
“Het gaat hier niet om een bestelling voor nieuwe bottines en helmen”, reageert Yf Reykers, specialist Europees defensiebeleid aan de Universiteit Maastricht. “Het gaat hier om een potentieel miljardenproject dat ons land voor decennia kan binden. Maar blijkbaar zijn er geen lessen getrokken uit de hele heisa rond de F-35. Dedonder doet het à l’ancienne, waardoor nu een sfeer van achterkamers ontstaat die waarschijnlijk nooit meer zal weggaan.”
Het kabinet-Dedonder meldt dat de voorbije jaren al een twintigtal Kamervragen zijn beantwoord over het Europese gevechtsvliegtuig van de toekomst. En dat Buysrogge zelf een voorstel voor een debat op 12 juni heeft afgewezen (wat hij ontkent). “De rest van de week zat ons agenda vol, onder meer met een missie naar Jordanië”, luidt het bij Dedonder.
Parlementairen van Open Vld, Vooruit en Groen hebben de voorbije dagen wel hun ongenoegen kenbaar gemaakt over het gebrek aan transparantie, maar voorlopig zonder veel gevolg. Zo zijn er nog geen documenten vrijgegeven.
Evere
Binnen de regeringstop heeft Dedonder uiteraard wel al uitleg gegeven. In een ‘nota aan de ministerraad’ - een document van achttien pagina’s en nog eens zestig pagina’s bijlagen dat De Morgen in handen heeft - zet de socialiste haar keuze voor SCAF uiteen. Volgens de nota scoort het project op een reeks criteria duidelijk beter dan GCAP.
Diplomatiek gezien heeft SCAF volgens Dedonder een groot voordeel omdat het een zuiver Europees project is en ook zal blijven. “In tegenstelling tot het GCAP-programma zal er geen samenwerking zijn met niet-Europese landen (Japan)”, staat te lezen in haar nota. Tegelijk doet de “dubbele houding” van het VK tegenover Saudi-Arabië de alarmbellen afgaan bij GCAP. In maart hebben de Britten een militair luchtvaartakkoord ondertekend met de Saudi’s. De vrees is dat dit de voorbode is voor een instap in de ontwikkeling van het nieuwe vliegtuig. Iets wat Londen ontkent.
Ook wat de omvang van de projecten betreft, is er voor Dedonder een duidelijke winnaar. Terwijl SCAF uitgaat van 100 miljard euro aan ontwikkeling is dat voor GCAP ‘maar’ 58 miljard euro. Sowieso maakt een recente doorlichting van de ngo RUSI duidelijk dat het VK te weinig geld heeft gebudgetteerd voor de ontwikkeling van het toekomstige vliegtuig en dat Italië recent een grote vloot F-35’s heeft gekocht. Versta: het is maar de vraag of de GCAP ooit van de grond komt.
Voorts heeft België betere handelsbanden met Frankrijk, Duitsland en Spanje dan met post-brexit-VK, Italië en Japan, luidt het. En hebben Duitsland en Airbus “véél aandacht voor de ethische toepassing van nieuwe technologie”. Een politiek aanlokkelijk punt voor de linkerzijde, dat in het dossier van GCAP niet meteen wordt uitgespeeld.
Stevige argumenten dus. Toch is lang niet iedereen op het hoofdkwartier van het Belgische leger in Evere er gerust op. Daar voelt men - in de woorden van stafchef Michel Hofman zelf in januari - al langer dat bij Dedonder “alle pijlen gericht staan op SCAF”. Iets wat voor zenuwachtigheid zorgt, omdat binnen de krijgsmacht twijfel leeft over het Frans-Duits-Spaanse project. De uitleg in de ‘nota aan de ministerraad’ van Dedonder verandert hier weinig aan. Integendeel.
Dedonders nota wordt in militaire kringen met opgetrokken wenkbrauwen gelezen. Het oordeel gaat van “zwak onderbouwd” over “flinterdun” tot “misleidend” en “rommel”. Zo wordt erop gewezen dat het VK al nadrukkelijk afstand nam van de Saudi’s voor GCAP en dat de ethische marketing van SCAF niet meer is dan dat: pure marketing.
Meer ten gronde wordt de aanwezigheid van Japan in het GCAP-project aanzien als een (potentieel) voordeel, eerder dan een nadeel. Wie vliegtuigen bouwt, moet die achteraf ook verkopen. Liefst op een zo groot mogelijke afzetmarkt. Een zuiver Europees project lijkt dan een handicap, klinkt het, omdat heel wat Europese lidstaten waaronder Duitsland onlangs de F-35 hebben besteld als werkpaard voor hun luchtmacht - een toestel dat nog decennia zal meegaan. Voor SCAF wordt nu gedacht aan oplevering richting 2040. Japan zou de deur kunnen openen richting Azië.
Een ander punt dat wordt aangehaald: de economische basis van GCAP is inderdaad wankel, zoals in Dedonders nota staat vermeld. Maar dit geldt evenzeer voor SCAF. Nu de Luftwaffe zich opmaakt voor de F-35 lijkt de Duitse appetijt voor een avontuur met de Fransen aanzienlijk geslonken. Ook al omdat Frankrijk vasthoudt aan een aantal eisen die de ontwikkelingsprijs van het vliegtuig dreigt te doen ontploffen. Zo wil Parijs dat het toestel op vliegdekschepen kan landen en de Franse kernwapens kan dragen. Eisen die in de jaren tachtig al maakten dat Frankrijk uit de ontwikkeling van de Brits-Duitse Typhoon stapte en op eigen houtje de Dassault Rafale bouwde - tot vandaag de Franse standaard.
Sowieso is het maar de vraag of een duurder project per definitie een beter project is voor ons land. Frankrijk en Duitsland moeten terugvallen op hun ervaring met de Typhoon en Rafale - toestellen van de ‘vierde generatie’. Het VK en Italië hebben meegewerkt aan de Amerikaanse F-35 - een toestel van de ‘vijfde generatie’. De technologische sprong naar een vliegtuig van de toekomstige zesde generatie, wat de ambitie van beide projecten is, lijkt op die manier kleiner.
Een legerbron: “Een geoefend oog ziet dat Dedonder constant SCAF probeert voor te trekken - allicht omdat de industrie ten zuiden van de taalgrens vooral brood ziet in zaken met Dassault en Frankrijk. Haar nota is niet evenwichtig.” In het document staat te lezen dat bij een deelname aan SCAF het economische zwaartepunt “eerst in Wallonië zal liggen (vanwege de aeronautica)”, maar dat ook “bedrijven in Vlaanderen zeker een rol zullen spelen”.
F-35
Belangrijk hierbij is dat het militair hoofdkwartier weinig of niets is gevraagd over de keuze tussen SCAF of GCAP. Dedonder baseert zich uitsluitend op een advies van een ad-hocwerkgroep waarin de industrie onder leiding van het Koninklijk Hoger Instituut voor Defensie (dat rechtstreeks onder het ministerie zelf valt) een aantal maanden heeft nagedacht over de vraag of meewerken aan de ontwikkeling van een nieuw vliegtuig interessant kan zijn.
Het voorspelbare antwoord van de werkgroep is ‘ja’. Tegelijk weigeren de industrie en het Instituut een favoriet aan te duiden. “Dat hebben we niet gedaan. De beslissing tussen SCAF en GCAP is politiek”, vertelt Heeren van Agoria. Al zit er ook een economische logica achter. België zal als nieuwkomer binnen SCAF hoogstens een rol spelen als ‘toeleverancier’. Een hoofdrol claimen, dat zal niet lukken. Zo heeft de CEO van Dassault al gezegd dat hij “niet inziet waarom hij de Belgen werk moet geven” en dat hij het voorlopig “prima vindt dat België enkel aan boord komt als een waarnemer”.
Misschien is het dan beter om voorlopig op beide paarden te wedden - SCAF en GCAP? Reykers denkt van wel. “Maar daar heeft Dedonder duidelijk geen zin in. Ze kiest voor sluipende besluitvorming. En uiteraard zal ze zeggen dat niets definitief is, maar je zwemt hier een fuik in. Of gaan we straks tegen de Fransen en Duitsers vertellen: ‘Sorry, we doen het toch niet?’ Je kan veel zeggen van het F-35-dossier, maar daar is de keuze gemaakt op basis van vuistdikke offertes.”
In Dedonders nota staat dat de industrie mikt op een aandeel van 10 procent in SCAF. Wat - vandaag toch - overeenkomt met 10 miljard euro aan totale kosten. Ter vergelijking: de F-35, het ‘contract van de eeuw’, heeft 3,8 miljard euro gekost. Om 800 banen te creëren via het project rekent de industrie tussen 2029 en 2033 op nog eens 440 miljoen euro steun.
De grote angst binnen de krijgsmacht is dat Dedonder eigenlijk de vroegtijdige begrafenis van de F-35 aan het organiseren is. In het strategisch plan van het Belgisch leger zijn richting 2030 nog stevige investeringen gepland in de uitbouw van de toekomstige F-35-vloot, onder meer in de aankoop van drones als ‘wingman’ voor het toestel. Gaat België daarin nog investeren als ons land tegelijk meebouwt aan SCAF - een nieuw vliegtuig met eigen drones?
Of de socialistische afkeer van de Amerikaanse F-35 meespeelt, is onmogelijk te zeggen. Een feit is wel dat de Parti Socialiste in de vorige regeerperiode tot het laatste moment heeft gestreden tegen de F-35 en voor de Dassault Rafale.
Dedonder wuift de twijfels rond de toekomst van de Belgische F-35 weg. Aangezien de oplevering van toekomstige SCAF-vliegtuigen wellicht pas richting het midden van de eeuw mag worden verwacht, zullen ze elkaar niet in de weg vliegen, luidt het. Haar kabinet onderstreept dat een eventuele instap in SCAF - “die niet definitief is” - nu vooral gezien moet worden als een grote industriële kans. “Ofwel doen we voort zoals vanouds, met Amerikaanse tech, zonder eigen Europese investeringen. Ofwel proberen we zelf iets op gang te trekken. Voor ons is de keuze duidelijk.”
'Geur van achterkamers krijg je nooit meer weg': het miljardendossier rond het nieuwe Europese gevechtsvliegtuig waar niemand weet van heeft - De Morgen Read More