Nico Tanghe
Wat is er aan de hand met de fabriek van de wereld? Het opheffen van de strenge coronamaatregelen leidde in China voorlopig alleen in het eerste kwartaal tot een spectaculaire groei (+4,5 procent). Daarna stokte het herstel en raakte er almaar meer zand in de Chinese groeimotor.
Na een tegenvallende maand april spreken analisten nu zelfs van een ‘miserabele maand mei’. De fabrieken in China produceren minder, de bouwsector blijft kwakkelen en zelfs in de traditioneel stevige dienstensector zijn er al barsten in het Chinese pantser te zien. De verwachting is dan ook dat de Chinese import- en exportcijfers in mei verder zullen krimpen. En dat ondanks een opvallend gunstige vergelijkingsbasis. Want in dezelfde periode vorig jaar lag de gigantische haven van Shanghai nog grotendeels lam door de zoveelste strenge lockdown.
De overtuiging dat China na de heropening van zijn economie de wereld opnieuw op sleeptouw zou nemen, is bij veel beleggers dan ook ver te zoeken. Mede door de zwakke renminbi laten ze China massaal links liggen. Vorige week daalden de aandelenmarkten in China daardoor zelfs naar het laagste niveau van dit jaar.
Ook elders groeit de twijfel. Is de Chinese economie wel zo sterk als iedereen dacht? ‘De meeste ondernemers in de maakindustrie zien hun omzet en winstmarges dalen door een teleurstellende vraag naar goederen in binnen- en buitenland. Daardoor maakten de industriële bedrijven in China in de eerste vier maanden van dit jaar al een vijfde minder winst’, waarschuwt Belfius-econoom Frank Maet. ‘Dat dreigt te wegen op de bedrijfsinvesteringen.’
De bouwsector doet niet veel beter. Een reeks renteverlagingen en soepelere aanbetalingsvereisten stimuleren weliswaar de huizenverkoop, maar de bouw van nieuwe woningen in China kampt nog met grote achterstand en vertragingen. De vastgoedcrisis is bovendien een zware budgettaire tegenvaller voor de lokale overheden, die daardoor minder geld in kas hebben voor nieuwe infrastructuurwerken, lange tijd dé motor van de Chinese economie.
Een ander pijnpunt is de hoge jeugdwerkloosheid. In de leeftijdsgroep 16 tot 24 jaar zit ruim één op de vijf Chinezen zonder werk. Verwacht wordt dat er deze zomer nog eens 11,6 miljoen universitairen afstuderen, een nieuw record. Waar zullen zij straks allemaal een job vinden?
Kortom, ook in Europa kijken we bezorgd naar China. Al is het maar vanwege onze hoge economische afhankelijkheid. ‘Als China niest, is de rest van de wereld verkouden’, is geen loze kreet. Het is in heel wat lidstaten – Duitsland voorop – een harde realiteit. Daar groeit de hoop dat de Chinese centrale bank binnenkort zal ingrijpen en de economie zal reanimeren met extra financiële stimuli. Ook al wordt dat volgens The Economist elke keer moeilijker.
Voor de doorsneeconsument – met name in Europa – moet Peking zich niet haasten. Lange tijd werd er in onze contreien voor gewaarschuwd dat de heropening van de Chinese economie de gasprijzen (en de inflatie) deze zomer fors zou doen oplopen. Nu China plots veel minder gas nodig heeft, blijft die gevreesde prijspiek voorlopig uit. En dat is goed nieuws voor onze koopkracht.
De Chinese motor hapert (en dat is ook goed nieuws) - De Standaard
Read More
No comments:
Post a Comment