In een hectische week drukten beleggers in paniek de verkoopknoppen in, om even later in drummen kooporders door te geven. En onze bierreus AB InBev overweegt zijn historische Duitse merken te ‘verkaufen’.
Bierliefhebbers die rond deze tijd van het jaar naar de Beierse hoofdstad München afzakken om er het Oktoberfest bij te wonen, zijn er voor het tweede jaar op rij aan voor de moeite. In mei kondigde de lokale overheid aan dat de 187ste editie van Europa’s grootste volksfeest niet doorgaat. De derde coronagolf die Duitsland toen overspoelde, gooide roet in het eten. De meer dan 6 miljoen bezoekers zullen hun gerstenat elders moeten consumeren. Geen braadworsten. Geen gehijs met litermokken in de 38 overvolle feesttenten. Geen kermis. Geen geflirt tussen Dirndls en Lederhosen in de daarvoor beruchte Kufflers Weinzelt (waar ook wijn wordt geschonken en meer vrouwen aanwezig zijn). En geen zieke magen op de Kotzhügel, de kotsheuvel achter de Hofbräu-feesttent.
Het is slecht nieuws voor AB InBev . De Leuvense bierreus brouwt met Löwenbräu en Spaten twee van de zes officiële Oktoberfest-pilsbieren en heeft er normaliter meerdere megatenten voor duizenden drinkers. Alleen Münchense brouwers mogen tijdens het feest bier tappen. In 2003 lijfde het toenmalige Interbrew het fusiebedrijf tussen Spaten-Franziskaner-Bräu en Löwenbräu in, waardoor de Belgen een stevige voet aan de grond kregen in de tweede grootste stad van Duitsland.
Lass Dir raten, trinke Spaten
De nieuwe Amerikaanse CEO van AB InBev, Michel Doukeris, is blijkbaar geen fan van de Duitse biertradities. Volgens het persagentschap Bloomberg polst de brouwer naar kandidaat-kopers voor zijn Duitse merken. Daarmee zou AB InBev afscheid nemen van een van zijn oudste onderdelen. Spatenbräu werd opgericht in 1397 en is een van de oudste bedrijven ter wereld, net als Stella Artois. De slogan ‘Lass Dir raten, trinke Spaten’ - vrij vertaald: ‘Luister naar dit goede advies, drink Spaten’ - is samen met ‘Bitte ein Bit’ van rivaal Bitburger een van de bekendste in Duitsland. Vergelijkbaar met ‘Heerlijk, Helder, Heineken’ bij de Hollanders. De slogan prijkt sinds 1924 op bierkaartjes, reclameborden en boven op de grote Oktoberfest-tent van de brouwerij.
De verkoop zou de Leuvense kassa’s met zo’n 1 miljard euro kunnen spijzen. Volgens bronnen bij AB InBev zijn de Duitse regionale merken winstgevend, maar is het groeipotentieel lager omdat ze amper worden geëxporteerd. Alleen in Beck’s, dat tot enkele jaren geleden een ‘global brand’ bij AB InBev was, ziet Doukeris nog potentieel. De Duitse biermarkt is erg gefragmenteerd, met veel lokale brouwerijen die amper innoveren. Een op de vier bieren in Europa vloeit uit Duitse ketels, maar de Duitsers drinken die het liefst zelf op. Het land is pas de derde grootste exporteur in de EU, na Nederland en België.
Bovendien wil Doukeris meer inzetten op andere drankjes dan bier, zoals cocktails, hard seltzers, wijn of energiedranken die almaar meer marktaandeel inpalmen. Een reus als AB InBev moet zijn terrein verruimen om mee te zijn met alle trends, maar het is gevaarlijk er te veel op in te zetten. Vraag dat maar aan Boston Brewing Company. Dat kanaliseerde bijna alle investeringen naar hard seltzers - aromatisch bruiswater met alcohol - maar die hype is gaan liggen. De brouwer, met het merk Truly de nummer twee op de Amerikaanse hard-seltzermarkt, raakte zelfs zijn geproduceerde voorraad niet kwijt en moest die deels in de gootsteen gieten. Het gevolg? De koers halveerde dit jaar.
In plaats van Duitsland af te schrijven zou AB InBev onze oosterburen ook kunnen overhalen om eens iets anders dan een pils of Weissbier te drinken.
In plaats van Duitsland af te schrijven zou AB InBev onze oosterburen ook kunnen overhalen om eens iets anders dan een pils of Weissbier te drinken. Iets ontwikkeld door de lokale dochters, gezien het bierchauvinisme van de Pruisen. Een hogegistingbier met hergisting op de fles bijvoorbeeld, à la Duvel, Omer of Cornet. Niet zoiets als de vele Leffes die in België razendsnel marktaandeel verliezen. Van Duitsland een groeimarkt maken met producten met hogere marges lijkt voor de aandeelhouders een beter alternatief dan het land verlaten.
Krimpend vat
AB InBev is al jaren een krimpend vat. Sinds de ruim 100 miljard dollar kostende overname van SABMiller in 2016 moet Leuven constant de buikriem aanhalen om de schulden te dempen. Verschillende activa gingen de deur uit. Maar wat je verkoopt, kan niet langer opbrengen. Sinds de overname kreeg de beurskoers een tik van 60 procent. De schuldenput bedroeg eind juni 72 miljard euro, of 4,4 keer de brutobedrijfswinst. Een miljard euro minder door een Duitse verkoop maakt het verschil niet. Dat is amper iets meer dan de 785 miljoen euro die de groep per kwartaal aan rentelasten moet ophoesten. Gelukkig hebben de schulden een erg lange looptijd en heeft AB InBev voldoende cashreserves, zodat de brouwer geen verplichte verkoper is.
Voor wie wat aandelen AB InBev wil kopen: er kan de komende weken verkoopdruk ontstaan, wat een opportuniteit kan vormen.
Voor wie wat aandelen AB InBev wil kopen: er kan de komende weken verkoopdruk ontstaan, wat een opportuniteit kan vormen. Op 10 oktober vervalt de lock-upperiode van vijf jaar waarin de tabaksgigant Altria geen aandelen van de Belgische brouwer van de hand mocht doen. Altria bezit 10 procent van AB InBev. Het gros daarvan (9,4%) zijn geblokkeerde aandelen. De meeste waarnemers gaan ervan uit dat Altria niet voor eeuwig in de biermaker wil blijven zitten.
Of Altria gaat verkopen, weten we niet. Veel beleggers deden dat wel, in een spectaculaire week die veel weg had van een James Bond-film. Al waren er ook verschillen. De Rus van dienst was dit keer niet de ‘bad’ maar de ‘good guy’. Vladimir Poetin slaagde er met een vage hint - dat Rusland meer gas zou leveren - in de ontketende aardgasprijs wat te bedaren. Dankzij de Russische president die ooit carrière maakte als KGB-spion eindigden de beurzen de week ‘stirred but not shaken’. De EuroStoxx50-index bengelde woensdag 3 procent lager dan eind vorige week, maar sloot de vijfdaagse met meer dan 1 procent winst af.
De dure energie ontketent inflatievrees, met een renteklim als gevolg. Bovendien bedreigt ze de productiviteit van energie-intensieve bedrijven. Het zogeheten goudlokjesscenario met een lage rente en een hoge groei dat de beurzen al twaalf jaar stut - met een onderbreking door corona - dreigt te keren. In het begin van de week leidde dat tot een verkooplawine. Na Poetins toespraak woensdag konden de beleggers niet snel genoeg weer op de koopknoppen drukken. Vast staat dat beleggers steeds meer twijfelen aan het evangelie van Powellus en Lagarda dat de inflatieopstoot slechts tijdelijk is. Wat meer voorzichtigheid is geboden.
Steeds meer beleggers twijfelen aan het evangelie van Powellus en Lagarda dat de inflatieopstoot slechts tijdelijk is.
Wie niet aan de verkoop- maar aan de koopzijde stond, was Ter Beke . De maker van vleeswaren en bereide gerechten, bekend van Come a Casa, neemt de Beneluxactiviteiten van de Mexicaanse groep Sigma over. Daarmee komen merken als het Ardense Marcassou, Aoste en Imperial in de Ter Beke-portefeuille terecht. Helaas kregen we amper concrete cijfers over de megaovername. Het bedrijf uit Lievegem vergroot de omzet met naar schatting 300 miljoen euro of zo’n 42 procent. Volgens CEO Piet Sanders draagt de deal onmiddellijk tot de winst bij, en wordt de schuldgraad amper beïnvloed.
Gelukkig kregen we van Sigma meer informatie. De verkochte tak vertegenwoordigt zo’n 1 procent van de brutobedrijfswinst (ebitda) van de groep. Dat is omgerekend 5,91 miljoen euro. De ebitda-marge ligt er met 2 procent drie keer lager dan bij Ter Beke in het eerste halfjaar. Er is dus veel ruimte om de winstgevendheid op te krikken. Een nadeel is dat de tak bereide maaltijden, waar de markt een hogere waardering op kleeft door de betere groeivooruitzichten, daalt van 37 tot 27 procent in de omzet. Maar we geven Ter Beke het voordeel van de twijfel. En nu weet ik dat ik opnieuw een Belgisch aandeel steun als ik mijn wekelijks pakje Marcassou-worst in de winkelkar leg. Voor bij het bier, nu we niet naar München kunnen.
Eins, zwei, verkaufen! - De Tijd
Read More
No comments:
Post a Comment