Vrijdagavond valt het verdict in het juridische miljardenconflict tussen Marc Coucke, het consortium rond het investeringsfonds Waterland en de Amerikaanse farmareus Perrigo. De inzet is hoog. Als de Amerikanen hun slag thuishalen, dreigen Coucke en co. een fortuin te moeten neertellen.
Het leek wel een sprookje. Waarvan veel beginnende ondernemers dromen, daar slaagde Marc Coucke in. Vanuit het niets stampte hij een bedrijf uit de grond dat later werd verkocht aan het Amerikaanse farmabedrijf Perrigo voor 3,8 miljard euro. Coucke, die ooit begon met de verkoop van zelfgeproduceerde shampoo aan apothekers, beloofde evenwel de opbrengst te investeren in de Belgische economie. En hij kwam zijn belofte na. De investeringszucht van Coucke was de voorbije jaren niet te stillen.
Maar daar kan abrupt een einde aan komen, want vrijdagavond valt naar alle waarschijnlijkheid het verdict - de sententie in het vakjargon - in het juridische conflict tussen Coucke, het financiële consortium rond het investeringsfonds Waterland en Perrigo.
De hele zaak draait rond de overname van Omega Pharma begin 2015. Perrigo legde toen 3,8 miljard euro op tafel, maar beschuldigde de vroegere eigenaars - Coucke, Waterland en de investeringsfondsen Hamilton Lane, Stepstone en Harbourvest verenigd in de vennootschap Holdco - er nadien van een kat in een zak verkocht te hebben.
Waarover gaat het?
De Amerikaanse farmareus Perrigo is van oordeel dat hij bij de overname van Omega Pharma in 2015 een kat in een zak heeft gekocht en eist 1,9 miljard euro terug van de vroegere eigenaars Marc Coucke, Waterland en een drietal investeringsfondsen. Daarover valt vrijdagavond een uitspraak bij het Brusselse arbitragehof.
Wat houdt de aanklacht in?
Perrigo meent dat Coucke en co. de cijfers van Omega Pharma op een frauduleuze manier hebben opgesmukt om een hogere prijs te krijgen.
Wat zijn mogelijke gevolgen?
Halen de Amerikanen hun slag thuis, dan is het financiële risico dat Coucke boven het hoofd hangt iets meer dan de helft van de 1,9 miljard euro. Dat kan ook meer zijn als zijn toenmalige operationele verantwoordelijkheid als CEO van Omega Pharma zwaarder weegt dan die van de andere aandeelhouders.
Het Amerikaanse concern is van oordeel dat de verkopers de cijfers van Omega Pharma op een frauduleuze manier hebben opgesmukt om een hogere prijs uit de brand te slepen. Dat zou onder meer zijn gebeurd door verkopen die niet of slechts deels waren gerealiseerd als definitief verworven te beschouwen. Er zouden ook geheime schriftelijke afspraken en mondelinge garanties zijn geweest met verdelers van geneesmiddelen om onverkochte goederen terug te nemen.
Maar als blijkt dat de koper misleid is - dus dat er fraude in het spel is: in het juridisch jargon ‘civiel bedrog’ - geldt dat plafond van 248 miljoen niet meer en dreigen Coucke, Waterland en co. een grotere schadevergoeding te moeten betalen. Dat bedrag kan oplopen tot 1,9 miljard euro (plus rente) of driekwart van de prijs die in 2015 voor de Omega-aandelen werd betaald.
De Amerikanen hebben alleen een been om op te staan als ze kunnen bewijzen dat er bewust verkeerde informatie kwam of als er fraude is gepleegd.
Of de Amerikanen in hun opzet slagen, is verre van zeker. Ze hebben alleen een been om op te staan als ze kunnen bewijzen dat er bewust verkeerde informatie is gecommuniceerd ten tijde van de verkoop óf als er fraude is gepleegd. Ze zullen ook moeten bewijzen dat ze ten tijde van de overnamegesprekken eventuele problemen bij Omega Pharma niet konden zien ondanks een wekenlang boekenonderzoek dat tientallen miljoenen euro kostte en waaraan ruim 100 consultants werkten.
Zakelijk imperium
Als Perrigo zijn slag thuishaalt, riskeert Coucke in theorie zijn volledige vermogen. De flamboyante Oost-Vlaming bezat bij de verkoop 52 procent van Omega, en dat leverde hem 620 miljoen euro in cash en 5,4 miljoen Perrigo-aandelen op. Die aandelen zijn sindsdien fors in waarde gedaald. Het maximale financiële risico dat hem boven het hoofd hangt, is iets meer dan de helft van de 1,9 miljard euro die Perrigo claimt. Maar het kan - als bedrog bewezen is - ook meer zijn als de arbitragerechtbank oordeelt dat zijn operationele verantwoordelijkheid als CEO van Omega Pharma zwaarder weegt dan die van de andere aandeelhouders.
Of het zover komt, is onduidelijk. De arbitragerechtbank kan ook oordelen dat geen sprake is van bedrog, maar alleen van boekhoudfouten zonder intentie van bedrog - of dat er absoluut niets aan de hand is.
Afgaande op de vele investeringen die Coucke de jongste jaren deed, lijkt de Oost- Vlaming ervan uit te gaan dat hij hoogstens veroordeeld zal worden tot het betalen van een beperkt bedrag. Coucke bouwde na de verkoop van Omega een zakelijk imperium uit van een dertigtal participaties in heel uiteenlopende bedrijven, al dan niet beursgenoteerd, die vooral actief zijn in farma, vrije tijd en vastgoed (zie lijst). Die portefeuille wordt beheerd via zijn holding Alychlo, vanuit het domein van zijn kasteel Mijl Eke in het Oost-Vlaamse Merelbeke. Coucke laat zich er omringen door een groepje loyale medewerkers, van wie velen ook een verleden hebben bij Omega Pharma.
De belangrijkste investeringen van Marc Coucke
Niet-genoteerd
- Bouwgroep Versluys (50%)
- MiDiagnostics
- Pairi Daiza (31%)
- RSC Anderlecht (64%)
- Maison Rouge
- Het Witte Paard
- Durbuy (Sanglier des Ardennes, La Petite Merveille, Adventure Valley, God de Durbuy, natuurdomein Hottemme, La Bru’sserie, enz.)
- Plant-T
- La Réserve
- Comate
- Vastgoed
- Kunstcollectie
- Droia (deelname in drie fondsen)
- Triginta
- Mitiska Reim
- Waterland (fondsen 6, 7 en 8)
- Volta Ventures 1 en 2
- CIM Capital Restruct
- Immobel Belux Development
- Smartfin Capital II
- Comate Ventures
Beursgenoteerd
- Perrigo
- AnimalCare (23%)
- Fagron (4,99%)
- Mithra (11,2%)
- SnowWorld (>90%)
- Sophia Genetics (+/- 11%)
- Ekopak (42%)
- Greenyard (13,5%)
- Smartphoto (15%)
- The Italian Sea Group (10%)
- Crescent (ex-Option, 12%)
- Fountain (8,5%)
- Compagnie des Alpes (n.b.)
- Belangen in Lotus Bakeries, VGP, Xior, MDxHealth, Hyloris, Shop Apotheke, ESG Core Investments
De jongste maanden bleef Coucke de deals opstapelen. De eerste helft van dit jaar was goed voor 116 miljoen euro aan investeringen. Opmerkelijke deals zoals zijn instap in de groente- en fruitreus Greenyard of de aankoop van het Knokse sterrenhotel La Réserve zijn daar nog niet inbegrepen. De hyperactieve zakenman verkocht dit jaar ook al voor 104 miljoen euro participaties, onder meer in de farmaleverancier Fagron en de farmagroep Mithra.
Een verdere afbouw van zijn beursgenoteerde belangen kan Coucke helpen om het nodige kapitaal bijeen te sprokkelen als het tot een dure arbitrage-uitspraak komt. In Fagron bezit hij nog 5 procent: dat belang is ongeveer 66 miljoen euro waard. Van Mithra heeft hij 11 procent, wat hem zo’n 110 miljoen euro kan opleveren. De afbouw van beide participaties is alleszins al ingezet.
Andere liquide aandelen die hij desnoods relatief snel te gelde kan maken zijn het Britse Animalcare (23%, goed voor een waarde van omgerekend 253 miljoen euro) en Smartphoto (15%, 21 miljoen). Zijn belang in communicatiespecialist Crescent, het voormalige Option, bedraagt 12 procent en is 6 miljoen euro waard.
Een minder voor de hand liggende verkoop zou zijn 90 procent in SnowWorld zijn. Die kan 48 miljoen euro opbrengen, maar de groep lijkt toch wel een essentiële schakel in zijn portefeuille van entertainmentbelangen.
Bruggen opblazen
Coucke zou ook de bruggen met Perrigo definitief kunnen opblazen en zijn aandelen in de Amerikaanse farmagroep van de hand doen. Al is de waarde ervan sinds de overname flink verschrompeld. Als hij nog alle 5,4 miljoen aandelen in bezit heeft - en daar lijkt het op - dan zijn die tegen de huidige koers nog 188 miljoen euro waard of ruim driekwart minder dan hun koers zes jaar geleden.
‘Als betaald moet worden vliegen die er mogelijk het eerst uit’, zegt een bron. ‘Hij kan Perrigo eventueel ook voorstellen in Perrigo-aandelen te betalen.’ Al zal dat laatste niet evident zijn. Coucke zal ze in dat geval tegen de hoge prijs van 2015 willen waarderen en Perrigo tegen de huidige prijs. Die piste lijkt daarom weinig plausibel.
De Oost-Vlaamse miljardair kan ook zijn kleinere participaties in VGP, Xior, Immobel en ander beursgenoteerd papier te gelde maken. ‘Genoeg om mee te spelen’, klinkt het bij insiders. Coucke zou ook meer cash hebben dan iedereen denkt. Hij krijgt straks nog het geld voor de verkoop van Ceres, zijn ‘mini-Omega Pharma’. Dat bedrijf is naar verluidt verkocht voor meer dan 100 miljoen euro, en daarvan bezat hij 80 procent van de aandelen.
‘Vergeet ook niet de dividenden die hij van al zijn participaties de voorbije jaren kreeg uitgekeerd’, onderstreept een bron. ‘Ook dat heeft een aardig bedrag opgeleverd.’ Een indicatie van Couckes financiële marge: de balans van Alychlo over het boekjaar 2019 (die van 2020 is nog niet gepubliceerd) waardeert de geldbeleggingen van zijn holding op 237 miljoen euro en de liquide middelen op 45 miljoen.
De grote vraag is nu welke reputatie- en financiële schade Coucke, Waterland en co. aan dit juridisch steekspel overhouden.
In 2017 diende Coucke een tegenclaim in tegen Perrigo, met het argument dat het bij de overname van Omega Pharma niet ter goeder trouw zou hebben gehandeld.
Coucke, die aanvankelijk ook door misnoegde Perrigo- aandeelhouders in de VS werd belaagd maar daar intussen buiten schot is, zette al een tegenaanval in. Hij diende begin 2017 een tegenclaim in tegen Perrigo, met het argument dat het bij de overname van Omega Pharma niet te goeder trouw zou hebben gehandeld. De aandelen waarmee hij werd vergoed, waren volgens hem minder waard dan wat Perrigo beweerde. Waterland en co. dienden geen tegenclaim in.
Of Waterland en zijn drie mede-investeerders een potje opzijgezet hebben, is onduidelijk. Waterland V, het fonds waarmee Waterland in Omega Pharma investeerde, is nog niet geliquideerd en omvat nog andere participaties.
Ook voor Perrigo is de arbitragezaak belangrijk. De farmareus gebruikt het mogelijk bedrog rond de overname van Omega Pharma als argument in de vele rechtszaken waarin het door beleggers geviseerd wordt in de Verenigde Staten. Als blijkt dat geen sprake is van bedrog, dan valt een belangrijk argument in de verdediging van Perrigo weg.
De scherprechters
- Het college arbiters dat moet oordelen over de kwestie bestaat uit drie ervaren zakenadvocaten.
- Coucke en Waterland deden een beroep op Jan Meyers. Hij is een van de topjuristen van het Brusselse kantoor van Cleary Gottlieb en adviseerde de Belgische federale overheid over tal van dossiers.
- Perrigo schakelde Johan Verbist in, die een tijdlang het kantoor De Bandt leidde en nadien vennoot was bij Linklaters. Hij richtte zeven jaar geleden het kantoor Verbist en Vanlerberghe (Omega Law) op.
- Beiden kwamen overeen Jean-Pierre Fierens als voorzitter aan te stellen, die onder meer Maurice Lippens (ex-Fortis) als cliënt had. Hij is de voormalige topman van het advo- catenkantoor Stibbe en is vandaag de geschillenspecialist van het advocatenkantoor Strelia.
- Als in het college geen consensus wordt bereikt, heeft de voorzitter een doorslaggevende stem. Er is geen beroep mogelijk, behalve over technische punten zoals het niet-respecteren van de rechten van de verdediging.
Verdict valt in miljardenconflict tussen Coucke en farmareus Perrigo - De Tijd
Read More
No comments:
Post a Comment