Pieter Loose stond op de hoogste Alpentoppen, bouwde een bamboedorp in Brazilië en nam deel aan het WK raften in Bosnië. Nu pronkt hij met zijn watertechnologiebedrijf Ekopak op de Brusselse beurs. ‘Laat ons ook maar wereldkampioen proberen te worden in waterrecyclage.’
Pieter Loose trekkebeent als hij ons ontvangt. Een spierscheur in de kuit, het gevolg van een uurtje padel. Dat worden lastige weken voor de dertiger, zo zonder sport. ‘Ik ben wat hyperkinetisch. Ik heb sport nodig om me op te laden.’ Dat doet hij meestal op de mountainbike. 10.000 kilometer haalt hij elk jaar, met tochten in Patagonië, Afrika, Griekenland, de Dolomieten. En soms ritten van 5.000 hoogtemeters per dag. ‘Afzien. Maar dat is voor mij pure vakantie: ’s morgens op de fiets kruipen en gewoon de gps volgen.’
Loose praat eerder stil en monotoon. Toch loopt hij over van enthousiasme.
‘Ik heb altijd al een grote mond gehad en ben altijd ambitieus geweest. Maar
ik had niet durven te denken dat ik met mijn bedrijf ooit op de beurs zou staan.’ Eind maart haalde zijn waterbehandelingsbedrijf Ekopak bij de beursgang, gesteund door hoofdaandeelhouder Marc Coucke, 50 miljoen euro op en het is nu zo’n 240 miljoen euro waard. Het is het voorlopige hoogtepunt in Looses parcours. Met Ekopak surft hij met technologie voor waterrecyclage mee op het besef dat we onze waterreserves aan het uitputten zijn.
In 2013 nam Loose Ekopak over van Marc Van Nieuwenhove, zijn ex-schoonvader. ‘Een grote sprong. Ik was carrière aan het maken in een multinational. De gouden kooi werd al gesmeed. Velen zagen een kleine kmo als een stap terug. Ik niet, ik zag het potentieel. Dat ik ondernemer zou worden, stond in de sterren geschreven’, zegt hij lachend. ‘Mijn moeder en vader zijn ambtenaren.’
Hij betaalde ‘enkele miljoenen’ voor Ekopak. ‘Het was toen een klein, lokaal bedrijf, met veel kennis. Ik heb er meer ambitie in gestoken. De bal is aan het rollen nu. Mijn dromen worden realiteit. Dat geeft me power.’
Het bedrijf bouwt al sinds jaar en dag containerinstallaties om ultrapuur water te maken voor onder meer chemie-, farma- textiel- en voedingsbedrijven. ‘Vergelijk het met een ontkalker voor het stadswater bij je thuis, om je kranen te beschermen. Maar wij gaan veel verder’, klinkt het. ‘Voor klanten die hogedrukstoom produceren, moet de hele tabel van Mendeljev eruit, anders tasten die elementen de stoomketels aan’, legt Loose uit. ‘Elke klant vraagt een andere zuiverheidsgraad. Voor koelwater, water om machines te reinigen, water voor chemische processen.’
Terwijl Ekopak tot voor kort grond- en drinkwater opzuiverde, vertrekt het vandaag - na doorgedreven onderzoek - van afvalwater bij de bedrijven zelf. ‘Een technische uitdaging, maar futureproof’, zegt Loose. Daarbovenop lanceerde hij het concept WAAS (Water-as-a-Service), waarbij Ekopak niet alleen installaties bouwt maar ook financiert en uitbaat en de klant per druppel water factureert. Dat moet de komende jaren een ongeziene omzet- en winstgroei opleveren. ‘We hebben van een duurzaam product een duurzaam businessmodel gemaakt.’
Duur maar begeerd aandeel
Sinds de beursgang van Ekopak is het aandeel al 16,1 procent gestegen. Beleggers plakken een torenhoge waardering op het waterbehandelingsbedrijf, met een koers-winstverhouding van bijna 200 en 60 op basis van de winstprognose van KBC Securities voor respectievelijk 2021 en 2023.
Maar voor wie nog verder in de toekomst kijkt, kan het aandeel toch aantrekkelijk zijn. Het beurshuis verwacht een winstgroei van 1,2 miljoen euro in 2021 naar meer dan 8 miljoen euro in 2025, aangezien de uitrol van het WAAS- model (Water-as-a-Service) nog maar net is gestart. Beleggers anticiperen bovendien op een strengere waterregelgeving in België en Europa. Het aandeel profiteert ook van het succes van ESG-fondsen die een bestemming zoeken voor de het toestromende kapitaal.
Uit nieuwsgierigheid: hoe bent u in godsnaam ooit op het WK raften in Bosnië beland?
Pieter Loose: ‘Ambitieus en een beetje ondernemend zijn, zeker? Het idee ontstond op café met vrienden: ‘We zitten hier altijd maar pinten te drinken, zullen we ons eens onderscheiden in iets?’’
‘Meedoen aan een wereldkampioenschap? Oké. Dan moeten we eerst Belgisch kampioen worden. Welke sport? Curling? Nee. Rafting? Ja. We werden Belgisch kampioen, for what it’s worth, zijn dan in de Alpen gaan trainen en zijn het Kanaal eens overgestoken. En Bosnië? Dat was echt wild water. Man, toch. Hoeveelste we zijn geëindigd? Geen idee.’
U bent ook alpinist geweest, hebt een bamboedorp in Brazilië gebouwd en hebt een vrij avontuurlijk leven achter de rug. Waar haalt u nu uw kicks uit?
Loose: ‘Ondernemen. Dat geeft misschien geen kick, maar het geeft wel energie om samen iets te bereiken. We hebben een product waarmee we impact kunnen hebben. De ambitie is nog niet zo groot dat we water willen recupereren op Mars, maar laat ons toch proberen wereldkampioen te worden in waterrecyclage op aarde.
Ons team wordt groter en groter. Dat is leuk, en het is waarschijnlijk ook de reden dat u hier bent.’
Wat is de drijvende kracht achter de groei van Ekopak?
Loose: ‘Kijk. Er is lang geleden geïnvesteerd in een netwerk om iedereen van proper drinkwater te voorzien. Industriële bedrijven hebben zich op datzelfde netwerk aangesloten. Dat was de meest voor de hand liggende oplossing. Maar de situatie is totaal scheefgegroeid: fabrieken gebruiken vandaag miljarden liters drinkwater per uur. Dat wordt achteraf behandeld in een biologische waterzuivering om geloosd te worden in beken en rivieren. Het stroomt naar de zee en je bent het kwijt, waardoor we ontziltingsinstallaties moeten installeren die veel energie verbruiken om het water opnieuw landinwaarts te pompen. Dat is niet futureproof, en bedrijven hebben daar steeds meer oren naar.’
De situatie is totaal scheefgegroeid. Vandaag gebruiken fabrieken miljarden liters drinkwater per uur.
Hoe ernstig zijn bedrijven daarmee bezig?
Loose: ‘Twintig jaar gelden had je Greenpeace met een slogan als ‘beter een gat in mijn T-shirt dan een gat in de ozonlaag’. Maar daar stopte het. Nu is een omslagpunt bereikt. Bedrijven leggen zichzelf concrete doelstellingen op voor energie, CO2 én watergebruik. Dat is belangrijk om investeerders, subsidies en personeel aan te trekken. De dominoblokken zijn aan het vallen, en dat is maar goed ook. Klimaatverandering is real.’
‘De toelevering van water staat onder druk. Bedrijven zijn niet alleen bang voor een black-out, ook voor een blue-out. We hebben al een voorsmaakje gehad met het verbod leidingwater te gebruiken om auto’s te wassen en zwembaden te vullen, en het verbod in bepaalde regio’s water uit beken en rivieren te pompen. Water heeft een waarde zoals olie. Daar hebben we nooit bij stilgestaan. Maar het besef dat er limieten zijn, groeit in sneltempo. Dat voelen we. Het is druk bij ons.’
Hoe erg is het gesteld met de waterschaarste in Vlaanderen?
Loose: ‘Erg. Er valt genoeg regen, maar omdat het een dichtbevolkt en verhard gebied is, verdwijnt de regen in de riolen in plaats van in de grond te sijpelen. Bovendien hebben we een economie met waterintensieve sectoren: voeding, textiel, farma, chemie. In de OESO-rangschikking staan we helemaal achteraan voor de hoeveelheid beschikbaar water per persoon, achter zuiderse landen als Spanje en Italië. Dat biedt ook opportuniteiten. We worden gedwongen een oplossing te vinden: België zal de wereld opvoeden als het over rationeel watergebruik gaat. Dat creëert bedrijven als Ekopak. We zijn van plan met die kennis ook internationaal te scoren.’
Is de industrie de grote boosdoener?
Loose: ‘Dat zeg ik niet. Er is ook de landbouw. En bij gezinnen thuis wordt maar 10 procent van het drinkwater gebruikt om te drinken. We spoelen nog massaal onze toiletten met drinkwater in plaats van met regenwater. Maar onze focus ligt op de industrie, die een kwart van het Vlaamse drinkwater gebruikt. Als we dat al kunnen reduceren, zetten we een grote stap vooruit.’
Wat is de rol van de politiek in de waterproblematiek?
Loose: ‘Iedereen is zich bewust van de issues. De Blue Deal van Vlaanderen is het bewijs. Er wordt geld uitgetrokken voor bufferbekkens en meer natte natuur, of voor de verminderingen van lekverliezen, enzovoort. Bij bedrijven worden verplichte wateraudits ingevoerd en gekoppeld aan milieu- en expansievergunningen en subsidies. Er wordt gekeken of bedrijven een eventueel overschot aan gerecycleerd drinkwater tegen betaling in het net kunnen injecteren. Het zou me ook niet verwonderen dat er een limiet komt op toepassingen waarvoor je drinkwater of grondwater kan gebruiken in de industrie, te vergelijken met maatregelen voor je zwembad.’
‘Mijn bamboedorp zal nooit in de G7 geraken’
Nadat hij als bouwkundig ingenieur was afgestudeerd, zette Pieter Loose met twee vrienden een bamboeproject in de Braziliaanse jungle op. ‘Bamboe werd er gekapt om daarna te liggen rotten. Het werd niet gebruikt als bouwmateriaal, terwijl er nood was aan betere huisvesting. We hebben ze daar geleerd ermee te werken. We bouwden een school, een brug, een medische post en een gemeenschapscentrum, waar ze kunnen koken of kunstwerkjes verkopen als toeristen langskomen. Zo hebben we daar een economietje neergezet. Dat bamboedorp - met 180 inwoners - zal nooit in de G7 komen, maar je leert zo wel alle facetten van het ondernemen.’
Hoe belangrijk is de beursgang in het groeiplan?
Loose: ‘Die is cruciaal om de strategie van Water-as-a-Service uit te rollen. We gaan de waterfabriekjes niet alleen bouwen bij de klanten, maar ook uitbaten én voorfinancieren. Daar is geld voor nodig: van 100.000 tot 10 miljoen euro per installatie, afhankelijk van het debiet en de kwaliteit. Wij factureren per druppel voor een periode van tien jaar of langer. We ontzorgen de klant. En terwijl leidingwater almaar duurder wordt, ligt onze prijs 20 tot 40 procent lager. We versterken dus ook hun concurrentiekracht. Dat doet bedrijven sneller overstag gaan. Zo kunnen we de waterproblematiek in versneld tempo aanpakken.’
‘De beursgang levert ook meer op dan alleen geld. Het geeft je meer body bij onderhandelingen van langetermijncontracten bij multinationals. We stappen nu naar hen als beursgenoteerd bedrijf, niet meer als ‘die kmo uit Tielt met een bedreven CEO’.’
Hebt u al klanten voor dat nieuwe concept?
Loose: ‘Acht projecten zijn up and running, bij onder meer de chemiebedrijven Eastman, de koperfilmproducent Circuitfoil in Luxemburg en de groentenverwerker Darta. Bij het farmabedrijf Takeda in Lessen is een installatie opgestart om 600 miljoen liter afvalwater te hergebruiken. Dat is het equivalent van het watergebruik van 18.000 mensen, heel Lessen dus. In één ruk koppelen we eigenlijk een hele stad van het waternet. Ik zie ook veel kleine en goede initiatieven, zoals vrachtwagens die werfwater ophalen. Maar wat wij realiseren is van een andere orde. We zijn hard aan het gaan, en duurzaamheid kent geen grenzen. We gaan ook naar het buitenland. Takeda wil onze technologie wereldwijd uitrollen in zijn fabrieken.’
Het beurshuis KBC Securities voorspelt een omzetgroei van 10 miljoen naar40 miljoen euro in 2025, en een winstgroei van nul in de voorbije jaren naar8 miljoen euro. Is dat niet overdreven?
Loose: ‘Het is een minimumambitie. We zijn in een halfjaar gegroeid van vijftig naar tachtig werknemers. Elke week gaat iemand nieuw aan de slag. We zijn veel WAAS-installaties aan het bouwen, maar die leveren nu nog niets op. De recurrente inkomsten van die langetermijncontracten komen later.’
In 2019 dook Alychlo op als investeerder. Hoe bent u bij Marc Coucke terechtgekomen?
Loose: ‘Durbuy is de link. Ik ben daar eigenlijk opgegroeid. Vanaf mijn vijfde ging ik elke zomer meerdere weken naar de avonturenkampen van La Petite Merveille, het bedrijf van Bart Maerten, nu de zakenpartner van Coucke. Ik ben er later monitor geworden. Vlerick is een goede leerschool, maar LPM zeker ook. Bart is mijn mentor gebleven en heeft me overtuigd contact op te nemen met Coucke.’
‘Het klikte snel. Toen ik tijdens mijn pitch op de slide over Water-as-a-Service kwam, zag ik Marcs ogen blinken. Dan weet je dat hij het potentieel ziet. In drie maanden was de deal rond. Het was ook fijn de deal in Durbuy aan te kondigen. We hebben er een van onze installaties gezet. We lieten er vijverwater doorlopen en Marc heeft ervan gedronken.’
U bent nu wel de controle kwijt over Ekopak. Is dat moeilijk?
Loose: ‘De mogelijkheid we nu hebben om vooruit te gaan geeft me meer voldoening dan het idee honderd procent eigenaar te zijn van een klein bedrijf waaruit je niet het maximum haalt.’
De beursgang heeft nu ook een getal op uw vermogen geplakt. Uw belang is 85,2 miljoen euro waard. U bent een rijk mens.
Loose: ‘Dat zegt me weinig. Je kan maar één keer preparé op je boterham doen.
En ik geef liever waarden door aan mijn kinderen dan wat centen.’
Ekopak-topman Pieter Loose: 'Het verbod om auto's te wassen met leidingwater was slechts een voorsmaakje' - De Tijd
Read More
No comments:
Post a Comment